Boże Narodzenie, to święto zimowe i aby klimat zachować potrzebujemy śniegu. Udaliśmy się wyżej w góry w poszukiwaniach białego paskudztwa. Czytaj dalej
Łagodne podejście, piękne widoki i szybki powrót na dół. Tak opisałabym to w skrócie, chodzi oczywiście o spacer w koronach drzew w Jańskich Łaźniach. Koniec z ażurowymi metalowymi schodami, wąskimi i krętymi przejściami. Czytaj dalej
Poprawniej będzie Skalnym Stole, wszak chodzi o miejsce w Karkonoszach.
Jak tylko trochę wolnego wspólnie nam się trafi, co w roku szkolnym nieczęste zjawisko, to ruszamy razem. W tym roku nie byliśmy latem nigdzie w górach, wakacji nam zabrakło (jakby nie mogły trwać ze 2 miesiące dłużej), nadrabiamy teraz.
W piątek po południu ruszyliśmy na Okraj bez planu. Na pewno myśleliśmy o noclegu tam, na miejscu, ale nic nie rezerwowaliśmy. Udało się z piątku na sobotę dostaliśmy 4 miejsca, na następną noc trzeba było się skompresować do 3 miejsc ;-). Schronisko PTTK na Przełęczy Okraj zostało odczarowane. Poprzedni ajent nie bardzo umiał zapanować nad atmosferą tego łatwo dostępnego i urokliwie położonego miejsca. Czytaj dalej
Dwoje dzieci i wolny dzień, co tu robić?
Pomyślałam o drogowskazie na Jindrichovice pod Smrkem i będący tam „sknzen”. Kiedyś dotarłam do bram, ale niejasny cennik i stary dom jakich wiele zniechęciły mnie do wejścia na posesję. W końcu podczas mijających wakacji doszłam do wniosku, że tam mnie jeszcze nie było i wybrałam się z dzieciakami.
Już na wejściu zaskoczył mnie ciekawy „plac zabaw”. Czytaj dalej
Fotografia z kolekcji Pana Jerzego Błaszczyka
Wczesna jesień, to idealny czas na powędrowanie. Dziś propozycja dla tych, co wysoko w góry nie mogą, nie mają ochoty…
Bije w polu źródełko wody. Choć nie wiem, czy mi wolno, to zapraszam do niego. Kiedyś był tu zadbany park zdrojowy i pawilon, a samo źródło nazywano źródłem Elfrydy (Elfridenquelle) od imienia pierwszej właścicielki gruntu. Dziś zarośnięty park, zabagniony teren wokół źródła. W latach 80 postawiono hydranty i od tamtej pory woda źródlana tryska wprost w ziemię i tylko warstwa rdzy na błocie świadczy o tym, że woda ma ciekawą zawartość. Co przy nim jestem, to zapomnę udokumentować.
Kwestia własności terenu. Jeśli prywatna, to pewnie właściciel nie ma czasu się zainteresować, albo nie zdaje sobie sprawy ze skarbu jaki posiada, jeśli gminna, to na 100% nie wiedzą co mają, bo już by było obudowane i udostępnione…
Na razie cieszę się, że jest dostępne w przeciwieństwie do innych źródeł w Czerniawie. Źródło Jan przy Domu Zdrojowym zamknięte na klucz, źródło Józefa czeka na nowego właściciela, może już go znalazło za bagatela 250 000 PLN razem z małym zaniedbanym parkiem.
Wracając do źródełka Elfrydy… – najprościej do niego dotrzeć, od ulicy Sudeckiej. Idąc od przejścia granicznego, mijamy stację transformatorową po stronie lewej, następnie docieramy do zaniedbanego, zardzewiałego ogrodzenia i naprzeciw uchylonej pordzewiałej bramy rozpoczyna się ścieżka (jeszcze kilka lat temu była tam droga). Ta słabiej wydeptana trochę w lewo zaprowadzi do celu. Przed samym źródłem jeżyny. Niestety do samego źródła bez kaloszy ciężko dotrzeć, jak ciepło można zdjąć buty i skarpety. Głębiej jak po kostki w błoto się nie zapada ;).
